16 دی 1401
خبر اکسپرس
اریک وینر لعنت میفرستد بر همۀ سلبریتیها و زرق و برق رسانهای. چراکه ما را از زندگی خردمندانه محروم ساختهاند. این زندگی نیاز به ورزههایی دارد که اکتسابیاند. آنها را میتوانیم از چهارده فرزانۀ تاریخ بیاموزیم: مارکوس اورلیوس (بیرون آمدن از رختخواب)، سقراط (حیرت)، روسو (قدم زدن)، ثورو (دیدن)، شوپنهاور (گوش دادن)، اپیکور (لذت بردن)، سیمون وی (توجه کردن)، گاندی (مبارزه)، کنفوسیوس (مهربانی)، سی شوناگون (قدردانی)، نیچه (افسوس نخوردن)، اپیکتتوس (از پس امور برآمدن)، دو بووار (پیر شدن)، مونتنی (مردن). وینر هم خوانشی امروزی از آنها دارد و هم مباحث را در یک قالب روائی بدیع و جذاب ریخته است. هر سه ترجمه خوب است.
23 آبان 1401
سه راه ابریشم
یک «تاریخِ جهان» جدید، جذاب، خلافآمد عادت و بینظیر؛ ویژگی مهمتر، کنار گذاشتن اروپامحوری و خویشبرترپنداری غرب است. همچنین، کلیشههایی را میشکند که قرنهاست غربیها را مغرور و شرقیها را دلخور کردهاند. در نتیجه، نگاهی مثبت به گذشته و حتی آیندۀ سایر نقاط و فرهنگهای جهان دارد و به غربِ امروز هم هشدار میدهد. هر سه ترجمه خوب است، اما نشر نیماژ، در یک اقدام عجیب، نمایه، منابع و ارجاعات فراوان این اثر مهم را حذف کرده یا جا انداخته است! کسانی که میخواهند سالها از این کتاب بهعنوان یک اثر مرجع بهره ببرند، از دو ترجمۀ دیگر استفاده کنند.