وسوسۀ ناممکن

کسی که رمان عظیم «بینوایان» را بخواند، نباید کتاب کوچک «وسوسۀ ناممکن» را ناخوانده بگذارد. اگر این را بخواند، خواهد دید که «بینوایان» را خوب نخوانده و بسیاری چیزها را سرسری رد کرده است. اگر هم کسی «بینوایان» را نخوانده باشد، باز هم از خواندن «وسوسۀ ناممکن» بسیار محظوظ خواهد شد؛ اولاً انگیزه‌ای قوی برای خواندن «بینوایان» پیدا می‌کند و ثانیاً نقشه‌ای راهنما برای حرکت آگاهانه در آن جهان پهناور در دست خواهد داشت. همۀ این‌ها به کنار، از همه مهم‌تر این است که فهمش از (1) ماهیت و کلیت ادبیات و (2) ظرایف و دقایق آن برای همیشه عوض خواهد شد.